تو دلُت شُی که صبا و پس صبا تَپِش نَبُم؟
تو دلت شَی که از اُن روز خَشُم تَسی بُگُم؟
اُن روزی کِموَگُتِش خاطر تو خیلی خَشِن
تو هم اُدگُ که مَشُ دوری تو هم نَخَشِن